Bu satırları hangi aşkım üzerine alınır bilinmez.
Soğuk bir Ankara gününde çarpıldı ruhum gözlerine.
Hiç olmadığı kadar cesaretim vardı.
Ayak parmaklarımın uçlarını hissetmiyordum.
O kadar soğuktu ki bir aşkım donmazdı eminim.
Feriştahı gelse yine onu seviyordum ve yine emindim.
Bundan öncekiler gibi bu da yalandı.
Ulan buna da emindim.
Yürek bir hissetti mi yakar geçer herşeyi.
Sana bir kere bile sevgilim diyemedim.
Ona yanarım, bu da ilk olsun; sevgilim.
Bir kemancının cebine sıkıştırılan para gibi ettin aşkımı.
Paranın önemi yoktu, yani aşkımın.
Hüzün istedin ondan reçineyi uzatarak.
Eşiğinde parçalandım gözlerinden düşerken damlalar
Şarkılar kör zaten görseler dayanamaz
Bu peynir neden bu kadar tuzlu?
Rakı diyorum bitmiş..
Peynire mi bulalım kabahati?
Ankara alsın bütün derdi..
Biz hafifleyelim..
Kemancı sende git haydi.
Bu kadının seveceği yok beni !

Semih Uludoğan