-Bana güzel bir şey söyle.
-Seni seviyorum.

...,

Sen, sana söylenmiş bu sözcükleri alıp önce göğsüne bastırıyorsun,
sonra harf-harf, hece-hece içlerini açıp bakıyorsun.

Her harfin, her hecenin içinden neler çıkıyor neler.
Mesela bir sıcak öpücük.
Mesela bir kırmızı gül, bir erguvan dalı, en güzelleri söyleten bir kahve falı.
Çöl sıcağında boğaz rüzgârı ya da kutup soğuğunda imbat esintisi.
Belki reklamı yapılan her türlü, en pahalısından bir şeyler.
Mesela şık bir restoranda parmağa takılan tek taş yüzük gibi.
Fonda yaylı çalgılar orkestrası.

Belki de reklamı hiç yapılmayan, her türlü en ucuzlardan bambaşka şeyler.
Mesela bir köfteci tezgâhının önünde, saça takılan papatya gibi.
Fonda bir sokak çalgıcısının ağız armonikası.
Ya da bütün bunların hepsi birden
Belki de bütün bunların hiç birisi.
Ama mutlaka içten ve sevgi kokulu bir gülümseme çıkacaktır o sözcüklerin içinden, her harfinden, her hecesinden.

...,

-Bana güzel bir şey söyle.
-Seni seviyorum.

*

Yüreğinde sevgi taşıyan ve sadece bir gün değil her gün “seni seviyorum” demesini bilen herkes için “sevgililer günü” kutlu olsun.

Cevat Çeştepe