Uçurumdan düştü yine sebeplerim
Ölemedi, intihara teşebbüs yalnızca
Hep kaldılar kıyıda köşelerde
Çıplak kaldı arkamda küçücük geçmişim..



Demode bir pişmanlıktı her yan
Keşkeler kokan sabahı bu eski şehrin
Uçuklamış dudaklar ve yalnızlık nağmesi
Tavaf etti ömrümü içime işlemiş buhran..



Saç uçlarıma kadar ulaşmış kırıklarım
Her kapı ardında ıslak kokan hüzün
Ardı arkası kesilmeyen tek taraflı kayıplar
Savaş meydanında kaldı tüm zafer kılıçlarım..



Oyun gibi anlatıldı oyuncaksız yaşandı
Gözyaşları gibi yetim bir çocuğun
Ne kadehler kalktı yıldızlar huzurunda
Yirmi dört yılım bir celsede nasıl yaşlandı?



Uzundu hikayesi koca bir çınar misali
Kibarca yaşları da simgesiydi büsbütün
Çarçabuk geçen ve geçmek bilmeyen zamanlar
Çırpınan kelimelerdi bunların can ahvali..



Yani…
Yine sebeplerim çığır açtı kendine
Uçurumdan düştü yine sebeplerim
Ölemedi, intihara teşebbüs yalnızca..