İZ SÜREMEZSİN

Sana derim sana, acemi âşık,
Arif meclisinde, söz süremezsin.
Bülbül olsan, has bahçede ötsen de,
Mürşid-i kâmile, yüz süremezsin.

Meydanı boş bulup, atıp tutsan da,
Girdiğin siperden dom dom atsan da,
Ortalığı toz dumana katsan da,
Sen bu bilgilerle, tez süremezsin.

Köpeksiz köy buldun, gezip duruyon,
Bulmuşsun bir çiftlik, devran sürüyon,
Sanki başpehlivan, rakip arıyon,
Vurursam kündeyi, diz süremezsin.

Karıştırıyorsun dini, mezhebi,
Bilmiyorsun belli, ilmi edebi,
Güdemezken köyde, uyuz merkebi,
Ali’ye, Osman’a toz süremezsin.

Söylediğin sözler, kime ne faydan,
Biz gelmedik ne Merih’ten, ne Ay’dan,
Hepimiz İslam’ız, hep aynı soydan,
Bilmezsen bunları, iz süremezsin.

Salim ayrılığa kefen biçerken,
Birlik olup Hakk yolunu seçerken,
Aşkın şerbetini, tas tas içerken,
Bal kaymak şerbete, tuz süremezsin.

Kasım 1999