artık ölüm yakındır bilirim
ihtimaller üstünde durmadan kanar gözlerimin yaşı
mademki beceremedim yaşamayı
eyvallah demenin vaktidir usulca...

karargah edinmiş pusatlı yüreğim
karakollar beni almadan dönüşe varmalı özgürce.

anam bekler tuzu eksik soframızın başında
bir ince vefayla parmak basmak lazım
tandır ekmeğinin orta yerine.

sesi rüzgara benzemiyordu
ölüm kadar beyazdı tırnak uçlarındaki acılarım
recim edilmiş hayatım gözlerinin önünde
suçlanmıştım.

sana seni anlatamadan çekip pimini hayatın
gelmeye yüzsüzce bakmaktayım.

rahman olanın adıyla, gel demek sana ve senden olana
ey yar kalbimin dehlizlerinde ışıklar söndü
burnumda sızı sana ulaşmadan kayıp
ben ne çok uzakmışım sevdaya.

sandım ki mezar taşın arasında oluruz
yok gözüm; Araf kadar yakın.

başı belalı hallerim dolanır fikrim sıra
okunmuyor yüzüm yüzünde.

gözlerimi sana yollamışken
gelen metruk bakışlı yar nicedir.

meğer ne çok ağlamışız titrek diclenin suyunda
bu gözleri senin yoluna sermiş olsam da
bakmıyor artık yüzünün kıyametine.

kurduğum her hayalin mihenk taşları yıkılıyor
ben ve viranlık...

sen beni çok seversin sanmıştım
olmadı fersiz gecelere yalan yazdık
şiire ihanet edercesine.

aslında aldığım her nefes acıları unutturdu
o rahman ki yazmadı,
hiç olmayacaktın kader çizgisinde...

kuzeyin rüzgarına bedenimi bırakmışken
susuzdu kalbimdeki pınarlar
tünemişken baykuşun zılğıdı
evimin ta orta yerine
ben senden vazgeçmeyi ölüm kadar istemedim.

sabır eyyüb’e daha yakın olmuştu
dilenmeden istemekti gelişi,
şah damarımdan yakın olsan da
taşıyamıyorum,
ağırdır ömrü saatime...

sen beni kesin seversin sandım
vurulmuşken sol yanlarım
kanasa da gözlerimin retinası
ben anladım ki..
ömrümde kara bir lekeye son noktayı koyanımsın...




Sermin Çınar/İzmir




sevgili canan ne güzelde okudun bu anlamını bir sen anladıgın şiiri.sen hep ol ,olki baharlar güz mevsimine erken veda etsin.seviyorum seni delikanlı şairem.