4
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1137
Okunma

Ve gün mızıkasının son vuruşlarını yaparken
Sana fısıldıyor düşlerim
Atabildiği en ıssız çığlıkla..
Mavi dağlar ardındaki hayallerimiz sevgili
Kaldı mı oralarda, mavisiyle kim bilir?
Üstüne kondurulmuş pembe hayali evimiz,
Bir değirmende olacaktı ahşaptan minicik
Yeşiller arasında yine o civarda
Ya tadı, hatırlayabilir misin?
Birlikte yediğimiz dağ çileklerini, kokusuyla
Koca vadinin havasını değiştirirdi tenin
Bir kızın kelebek yüreği bakışında.
Gözlerin ta gökkuşağına dokunurdu
Uzanıp çalarcasına saklardı yeşilini
Dağ çilekleri, gözlerin ve gökkuşağı
Canıma dokunurcasına..
Ne zaman dökülse masalsı cümlelerin
Sonsuzluğu ilan eder hislerim
İç atışlarımda
En çok bu yakalar sefil düşüncelerimi
En çok bu, içinde bizli düşlerim..
Sefil düşünceler dedim ya alınma sevgili
Yazdığım gibi yaşanabilse her şey
Ya da yazılan hayal edilenler gibi olsa
Her şey hayal olmasa mesela
Ya da en azından
Mavi dağlar ardındaki hayallerimi boş verdim
Dağ çileklerinin kokusu…
Tenin…
Gökkuşağı…
Ve gün mızıkasının son notasını çalarken
Susuyorum, izlediğim en masum rüyayla..
5.0
100% (10)