Bir kez sev dedi yüreğim.
Bir kez, ama yürek ağlasın gönlünce.
Yumdum gözlerimi , bekledim ömrümce.
Aşk dediler, kimine göre tek bir hece,
Kimine göre hoş bir eğlence.
Kimiyse çok ahh etti kendince.
Aşka yürek gerek bence.
Aşkla sevmeli, insanı hak ettiğince.


Masallarda olur dediler böylesi aşk.
Duyda inanma dedim kendine bak.
Yürek coşmuş, aşka meşk gerek.
Sevdiyse gönül,yanmak gerek.
Ne toz,ne duman kavrulmak gerek.
Baktığını da görmek gerek.
Ne gözler gördüm,bakıp da görmeyen.
Ne yürekler gördüm,sevgisi yalan.

Olmasa da ömür dediğinde sefahat.
Dertleri aşk edinmeli beşerat.
Aşka sabır gerek gerisi teferruat.
Yanmalı ki gönül, yakın olsun hasat.
Dil söylemez,göz ağlamazsa kabahat,
Yürek yarasına en güzel name kerahat.
Kalem elde, mızrap ağlasa da heyhat.
Sevda başta taç işe kimde kabahat.


BANUHANHÜLYA