. . .

Ve
tutuklayabilirler beni de bir gün
kaçamak yazdığım şiirlerimden
duvarların dibinde öpüşürken belki de
saçlarının ince tellerinden


hep suçtur bu lanet aşk
eylül’ün adında var aslında ayrılık
yaşa bakmıyorlar bu işlerde sevgili
Atilla İlhan 16 yaşında tanıdı
parmaklıklar ardındaki duvarların nemini


gece koynuna alırken
içki kokan tenimi
Nazım’ın şiirlerinde buluyorum arada seni
biraz Necip Fazıl katıyorlar ruhuma
ilişiyor işte bir aşk
sarılıyorum
yazdıkça tekrara düşen sevdama


ama yine de yasak sevişmeler


henüz ayrılığı bilmezken
sarılmalarımız vardı gülüşlerimize
gözlerimin gündüze çalan kapanışlarında
yassı adadan farksız yüreğini okşarken
asılıyorlar şimdi yargısızca
şehrin sokağında el ele tutuşan sevgililer


sorsan Sokaktaki Adama şimdi
mültecilerin oyunu der bu işe
belki de siyasi bir çekişme
yine bırakmazlar anlayacağın
ilk öpüşmenin izini yazmaya


Çile’de geçmez bu sözlerin hiç biri
ama anlatmış Dönemeç’te
bayatladığını, 1940 mevsiminin
bir kadını
bir de . . .
ağladığını


enselemekte şu sıralar annem peşimi
kovalıyor yani ilk sevişmenin izini
korkularım da var daha çok
seni kaybetmenin sesi
vicdanın işlemediği bir dünya da
aykırı kabüluyüz sorgulayamadan hiçbir şeyi


Nazım’ı buldum yine
sıkıştırdım hemen köşelerden en bucağına
tutuklarlarsa bu kez beni de
ilk dizelerimi hatırla


geldiler işte
oysa bitmemişti daha diyeceklerim
kabulümdür öpüşmeyelim ve sevişmeyelim
bir asa kes bana, ihtiyar ağaç!
Necip Fazıl’a kestiğinden.
Nazım’ın yanına gidiyorum!


*

Gökçe Üstündağ / Saklı Düşler

Şubat 2013

Bay Poésie; Teşekkürler ...