Didim artık sende gözüm kalmadı.
Savurup uçurdu yellerin beni.
Çarşaf çarşaf yağdı yine yılmadı.
İçimi doldurdu sellerin beni.

Nasıl karşılama, gürleyip estin.
Ünün mü çizildi, nedir bu kastın.
Sarardı gönlümde yıkıldı büstün.
Yönümü dönderdi yolların beni.

Pek de sevinçliydim sana gelirken,
Resminin yüzüne hayal bilerken,
Düşümü yıkıp da alttan gülerken,
Korkuttu gördüğüm halların beni.

Bir daha mı asla seni dilemem.
Yolum düşse dahi içten gelemem,
Rüzgârından başka bir şey bilemem.
İtiyor göğsünden ellerin beni.

Mavi gökyüzünden parlayan aydan,
Dalgasız denizden, nefessiz koydan,
Soyunup gezinen hanımdan beyden.
Göz alıp sormadı, kulların beni.

Onca bağın bahçen, onca yeşilin,
O güzel kumsalın, Akbük sahilin,
Birisi duymasın, bu mu tatilin.
Almadı koynuna güllerin beni.

20.04.2012

Zakeriya DUMAN