aklına yanayım ben senin.....! ben mi gittim?

ne kadar sigara içtim bilmiyorum
boğazımı hissetmiyorum artık
nefesim bile kendime yabancı oldu
küllüğün rengi neydi hatırlamıyorum bile...
kaç sigara söndürdüm içine kim bilir...?
her birinde kaç küfür döküldü dudaklarımdan,
o kirli sakallarının sayısı kadar olmuştur kesin
sen içerek sarhoş oldun
ya ben...?
her gece o pencerenin önünde
karanlıktaki her gölgede seni aradım
yokluğunun hazımsızlığı kalbimi çok yordu
aklım mı?
o zaten çoktan kaçtı gitti benden
ne ipi kaldı tutacak,
ne de sabrı kaldı bende kalacak...!
sadece bir tek şeyi sakladım giderken aklımdan
o da özlemin oldu...!
her gecenin şafağında,
her sabahın karanlığa dönen akşamında
demledim demledim içtim, içiyorum da...
hasretin kaç demlik oldu bilmiyorum bile...

gitmek mi..?
belki ayaklarımın götürdüğü yerdi yalnızca gittiğimin kanıtı
sen bilir misin ki, ben de senden neler saklı...?
belki şeytana sattım düşlerimi ama
aklın kalmasın; bir melekten aşkımı aldım o arada..

aklına yanayım senin... aslında ben, sen düşlediğin sürece Sen’ leyim...! /NergizA/