akşam daha bir koyultur karanlığı
teessüfle üflenirse mumlar
dudaklar pas payından âmâ
yakasız gömlek gibidir zaman
rotatif salvolar işkilli translar
ondan önce kapanırsa camlar
saat ikiye beş var



iştigâli şiir olan işgâlden anlar
mahsun bir piyestir
şâyeste makamda arzuhâl
tüm oyunlar buna hazırlıktır
bir ram esaretine gönüllü râzılık
denginle dengede durmak
duru denize diri devinimle dalmak
saat on iki
tek ipli salıncak



güneş geridedir gölgen geçmişse cüsseni
minyatür kapkaçlar vaktidir
dudağın ıslamışsa gılgamış türküleri
gerisi tenâkuz hâlli papatya işkencesi
- ağrıyor, ağrımıyor, ağrıyor...-
başlar tek başına flört
kaybetmiştir y e l k o v a n ceketini
saat yirmi dört




şimdi sessiz uykular vakti!
yarısı uykudur siyahın yarısı gece
kimse korkmaz karanlıktan ışıklar sönmedikçe
geceler sesli uyumu bilmez
kalın örtüler vaktidir
her yorgan beden örtmez
ılık nefesler vaktidir
hem darası nazdır sevinin

şiir bitti!

çünkü;


k
a
r
a
n
l
ı
k
t
a

şiir yazılmaz

o
k
u
n
u
r




saat ?

boşverin

darısı size!




ToprağınSesi





.