Bir gülü seviyorsam, dikene inkıyada
Dil-i şeydâ bülbülü isem gizli feryada
Leyla’yı özlüyorsam, geceleri rüyada
Aramaya mecburum visâlin hayâliyle

Âh! Nâgâh nigâhindan, aşkı düştü sineme
Hayır, hayır kor ateş düştü gönül hâneme
Bir âhu gözlü çıktı en son sevda sahneme
Seyretmeye mecburum, hâlinin hayâliyle

Aşkın iksiri akar, gözlerden damla damla
Karanlıkta ararken onu yanan bir mumla
Her şeb karşılaşırım, ol simây-i masumla
Konuşmaya mecburum dilinin hayâliyle

Kendi gönül derdime bu gülle çâre oldum
Varlıkta zerre imdim, aşkıyla kürre oldum
Şu karanlık alemde parlayan zühre oldum
Hep doğmaya mecburum, ilinin hayâliyle

Sevdası olmasaydı, güler miydi gözlerim?
Leylâ’nın gül ruhuna busedir bu sözlerim
Çok görmesin saçını, kokusunu özlerim
Taramaya mecburum, ’telinin’ hayâliyle

S / ÂYE (15: 30) 31 / 01 / 2013 / Dortmund / Almanya

Kelime:
inkiyâd: Boyun eğme
dil-i şeyda: Deli ve çılgın gönle sahip
visâl: kavuşmak
nâgâh nigâh: ansızın bakış
şeb: gece
zühre: çoban yıldızı