Acı vatan adını vermişler Almanya’ya
Yaşadıkarım hüsran ile hüznün zirvesi
Pişman eyledi beni geldiğime dünyaya
Ne yapayım ayrılık, kaderimin kirvesi

Ne aile kalmıştır ne de, sıcak bir yuva
Analar ağlar feryad u figanla sokakta
Ahalinin ahvali, vahim kim arar deva?
Türk kanı arar isen sadece albayrakta

Türk kültürü küflenmiş, unutulmuş adeta
On bir sene kendimi yiyip bitirdim dertle
’Osmanlı çınarına’ inmiş paslanmış balta
Karşılaşmadım buna üzülen tek bir fertle

Geldiğim gün bir işçi, ol dediler olmadım
Hiç olamazdım zira; millet ziyandı ziyan
Bunun için gayretten asla geri kalmadım
Sulu sulu gözlerim, gece giryandı giryan

Beni ne dostum ne de güzel eşim anladı
Hepsi sırtını döndü, dünyanın zevki için
Yerdeki bu feryadım, yüce Arşta çınladı
Aks-i seda gelmedi ya Rabbi söyle niçin?

S / ÂYE (14: 18) / 1 Şubat / 2013 / Dortmund / Almanya

Not: Şiirleime lütfen uğur böceği koymayın. Sonra pasiflemek istediğimde pasifliyemiyorum. Lütfen koymayın, istemiyorum