Sevda kalemi yine seni yazdı dün gece,

Yine aynı kalem yine aynı hece….

Hava soğuktu, ben ilk kez yorgansız yattım,

Sen gibi her şeyim eksik olmalıydı bu gece

Her eksik içimi acıtmalıydı

Ve ben senin yokluğunu unutmalıydım.

Olmadı…. Olmadı…. Hiçbiri sensizlik kadar yakmadı.

Hava soğuktu…

İnatla camı açık bıraktım, perdeyi çektim,

Rüzgarla beraber içeri giripüzerimi ört diye bekledim.

Sen gelmedin, ben üşüdüm,

Şikayet etmedim, kış bitecekti ve sonu yine bahardı,

Aslında üşümedim.

Çünkü yokluğunun acısı önce beni

Sonra bu şehri ateşe verdi.

Üşümek sadece bahaneydi, ben seni özlemiştim,

Ama kendime bile söyleyememiştim o tek heceyi.

Dün gece şehrin radyosunda şarkılar dinledim,

Adının geçtiği her şarkıyı kendim için seçtim.

İnan bana hiçbir şarkı boşa gitmedi.

Bu anlamsız bekleyiş, anlamsız bir yarıştı.

Mevsim kıştı ve ben aşıktım.

Bir ara yağmur yağdı sanki yada ben öyle hissettim.

Karanlıktı ya hava göremedim,

Seninle ilk görüşmemizde de yağmurluydu gökyüzü

Ben o günden sonra hiçbir yağmur görmedim.

Dün gece barıştım damlalarla

Tutmaya çalışacaktım tek tek her tanesini,

Silmemeliydiler senden kalan o izleri,

Koştum, sokak sokak mahalle mahalle gezdim,

Seni bulamadım ya…

Çok sevdiğin o gamzeli gülüşlere yaş biriktirdim,

Erkekler ağlayamaz bilirsin,

Sadece yağmura eşlik ettim,

Sen gelmedin ya

Ondan başlıksızdır benim şiirlerim