Bedenimi ateşe veriyorum, yokluğunda kar yağıyorken koca kente,

Biliyorum ölmek değil, hasretine yüreğimi mesken bilmek marifet,

Sevdanı bir ağaç gövdesine kazır gibi işlerken yüreğime

Yağmurun gizleyemediği gözyaşlarımın şahitliğinde söz veriyorum…

BİR ÖMÜR YETMEYECEK SENİ SEVMEYE…





Öylesine içimdesin ki;

Yokluğunda bile varlığından daha çok hissediyorum seni,

Öyle benimlesin ki;

Gözlerimde gözlerini, tenimde kokunu, yüreğimde sevdanı yaşıyorum…





Hüzün fırtınalarında yalnızlığımı demliyorum dudaklarımda,

Karanlığını üzerime örtüp seni anlatıyorum dualarıma,

Yarimm; varlığın dolaşıyor damarlarımda,

Seni sevmek baharı yaşamak gibi kara kışın ortasına…





Sevdayı biriktiriyorum aynı yürekte paylaşmak için seninle,

Ardımda ekmek kırıntıları bırakıyorum kaybolmamak için gözlerinde,

Seni düşündükçe koca dağlara kafa tutmak istiyorum Ferhat’ın asiliğinde,

Şiirlerimde satır satır seni biriktiriyorum gecenin dar vakitlerinde…





Geceleri gündüze bağlayıp vazgeçiyorum sensiz uyumaktan,

Sen beni sev yeter! Koşarım ben sana bir an olsun soluklanmadan,

Senin her gülüşün için bin kez can veririm bıkıp usanmadan,

Adını kaderime mühürleyip siliyorum yokluğunu yaşamımdan….





Nerede olursam olayım, hangi mevsimi yaşarsam yaşayayım, kavuşmamızın vakti geldiğinde, bir gün mutlaka yüreğim seni alıp bana getirecektir, bütün hasretleri yükleyip rüzgarın kanatlarına yüreğimde taşıdığım sevda aleviyle upuzun yollardan çıkıp geleceğim sana…

Dedim ya aşkım…

BİR ÖMÜR YETMEYECEK SENİ SEVMEYE…



Uğur İSTEK