Yine sevda limanıydım dün gece,

Bana demir atan tüm gemilerde seni aradım,

Bir tek bakışların kaldı gözlerimde, birde sözlerim satırlarımda,

Hani dik duracaktık ya acıya,

Aynı yürekle sevip aynı gözlerle ağlayacaktık sevdaya,

Şimdi yalnızlığın ipi geçti boynuma, yokluğun yüklendi sırtıma,

Artık her rüzgâr yalnızlığı çarpıyor suratıma,

Her gökyüzü maviyi, her mavi ise seni hatırlatıyor…





Ne savaşlar verdim, senin dışındaki her şeyi yüreğimin her hücresinden silmek için,

Ne kalemler kırdım, sensizliğimde umutsuz satırlar yazdığı için,

Kaç kez kilit vurdum dilime, kelimelerle sensizliği anlatmaması için…

Ben Yine yüreğimde baharı bekliyorum, yokluğunda kar yağıyorken üzerime,







Binlerce kelime denedim satırlara seni sığdırmaya çalışırken,

Ya sen özeldin anlatılmak için, Ya onlar anlamsızdı,

Ansızın bir yangın başlıyor yüreğimde, geceye ve karanlığa inat,

Gözlerin süngü, bakışların kurşun, yüreğim şimdi bir savaşın tam ortasında





Saatler yorgun düştü seni düşündüğüm zamanı saymaya çalışırken,

Şimdi zaman gecenin sensiz yarısı, sokaklarda zifiri karanlığın sessizliği var,

Ben gökyüzünde yıldızlarla yüzünü çizmeye çalışıyorum,

Doğanın tüm renklerinde seni buluyorum her baktığımda,

Seni yaşamak hayata yeniden başlamak gibi, sevdanın yükü yüreğimde kelepçeyken,

Dün gece ilk kez kendimi değil seni yargıladım,

Gözlerini gözlerime sürgün ettim, ellerini ellerime tutsak,

En ağır cezayı ise kendime verdim,

Artık seni düşünmeden uyumakta, yaşamakta bana yasak….



Uğur İSTEK
[email protected]