İnsanlık almış başını gidiyor
Ne adam gibi saygı kalmış içlerinde
Nede samimi olan dostluklar
Kötülük bürümüş her bir yanlarını
Köle pazarlarında ruhlarını
Şeytana satıyorlar adeta
Bu yalan Dünyanın niymetlerine
Öylesine kötü bir hırsla
Sarılmışlar ki,kendi elleriyle
Kendi sonlarını getiriyorlar.

Öylesine çok hataların için de
Var olma savaşı veriyorlar ki
Kendilerini bile tanıyamaz
Halle sokuyorlar, ne yazık ki
Bukadar tutkulu hayatın
Bukadar şahşalı gecelerin
Ve bukadar adiliğin olduğu yerde
İnsanlığın unutulması
Şerefin ayaklar altına alınması
İnanın buna içten bile deyil.

Şu kaldırımların,şu sokakların
Dili olsada anlatsalar birer birer
Nekadar kötülükler yaşandığını
İnsanların bu kötü hallerini
Gördükçe ciğerim parçalanıyor
İnsanlığımdan utanıyorum
Herkes iyi yaşamanın derdinde
Malın mülkün paranın peşinde.
Bir çoğu imanlı insanlarımızın
Kalbi dini kitabı unutmuş artık.

Sözde müslümanlık sarmış
Malesef ki dört bir yanımızı
İnsanlık artık kime inanacağını
Kimin ardından koşacağını
Şaşırmış bir halde yaşıyorlar
Aslında kendi kötü sonrını
Kendi elleriyle hazırlıyorlar.
Öylesine çok,bu yalan hayatın
İçinde kaybolup gitmişler ki
Hiç ölmeyecek gibi yaşıyorlar.

Ufuk GÜNEY