Yalnızlık bir kelime; amma anlamı derin
Ve insandan daha çok, vefalıdır varlığı
Tek sırdaşıdır benim gibi bir derbederin
Cidden şahsıma karşı, yoktur riyakarlığı

Yalnızlık bu yetimin, manevi annesidir
Yıllarca ve her gece saçlarımı okşadı
Yalnızlık bu garibin münzevi hanesidir
Gurbetin ortasında hep içinde yaşadı

Konuşacak bir insan bulamadığım anda
Kapısını çalardım, güneş batınca akşam
Buluşurdum onunla beynimdeki tavanda
Teselli verirdi ne zaman hayattan bıksam

Gece onun koynunda ve onun kollarında
Kendimi avuturdum, çocukluk günleriyle
Gezdiğimi sanardım sonsuzluk yollarında
Sessiz sohbet ederek mazimin dünleriyle

Islığıysa sukuttur lal geceye çaldığı
Rüzgarın iniltisi, eşlik eder ney gibi
İçimdeki kederdir yalnızlığın aldığı
Her anını içerim adeta bir mey gibi

S / ÂYE (14: 33) 28 / 01 / 2013 / Dortmund / Almanya