28
Yorum
33
Beğeni
5,0
Puan
1418
Okunma
İçten içe kaynayan kızgın bağrımı yarsam;
Şu nefret tohumuna varlığımı haykırsam;
Ey ateşi vatandan, mangalı bilmeyen sen;
Onda pişen duygunun, lezzetini bir bilsen;
Bir ateş ki; sönmeyen İlâhi aşkla yanar,
Uzak duran akılsız, sıcak mevsimde donar.
O ki; Anadolu’nun toprağından bir tandır,
İçinde pişen, kanla yoğrulmuş bir vatandır.
Bulanık zihniyetler, görmez yüceliğini
Beyinsiz kafalarda, insafa kalmış idrâk.
Aciz dev aynasında görür cüceliğini
Gözlerini kör etmiş, haçla kutsanmış mihrak.
Henüz doğmadı, doğmaz; alevini söndüren,
Ahdi var, dünya denen yuvarlağı döndüren.
Asırlardır büsbütün haşmetiyle yanıyor,
Aklıevvel, bu erki çırpıdan mı sanıyor?
Yetmişiki düveli toplasan bir araya,
Aklınız ulaşamaz, ondaki maveraya.
Düşünseniz ya bir kez, hayâli atası kim?
Hayranı olduğunuz masallardaki kuşun.
Hakikâti görmeyen "insanlık hatası" kim?
Sizin mi, yoksa yüce(!) gördüğünüz sarhoşun?
28 ocak 2013
Trabzon
5.0
100% (30)