Aklım cinnetin eşiğinde
Geride hiç okunmamış mektuplar
Hiç yazılmamış şiirler bıraktım
Işıkları sönen bir kentte kayıp ilanı verdim
Kendi aleyhime

Şimdi ayrılık şarkıları dolandı dilime
Boğazın kıyısında dalgaları örter iken üzerime
Terk ediyordu zaman her şeyi
Saatimi sensizliğe kurdum
Deniz kokulu bir kızı mahkum ediyordu Kızkulesi

Yorgun vapurlar bekliyordu ,Kadıköy iskelesinde
Ürkek adımlarıma aldırmadan martılar
Çığlıklarını musallat ediyorlardı, kulaklarıma
Korkuyordum kendimden
Her köşe başı tutulmuştu
Muhbirler haber uçuruyordu Azrail’e
Tabutlar saf tutmuştu cami avlularında
Kimseler duymuyordu sesimi
Sanki herkez sağır ,herkez kördü
Künyesiz mezar taşları çakılıyordu başucuma

Vazgeçmek istiyorum artık her şeyden
Senden göç ediyorum
Kime nereye hiç bilmiyorum
Sonumuz olan kıyamet yaklaşıyor
Hangi pencereyi açsam
Kendimi teslim ediyorum, en dönülmez rüzgarlara
Ezanlar okunuyor seher vakti minarelerden
Duaları taşıyan melekler yükseliyor arşa
Ben en soğuk gecelerde
Ayaz düşlerimi uğurluyorum dağlara

Affet beni sevdiğim seni sevmeyi başaramıyorum
Ben kirli bir ruhum dünyada
Güçsüzüm ,suçluyum ve umutsuzum
Soylu bir halkı katlettiler siyaset meydanında
Yılanlar tıslıyor her yanımda
Damarlarıma sinen akrep zehri
Fazla yaşatmaz inan ki öldürür beni


Elveda sevdiğim artık ayrılmalıyız
Vakit bu vakittir
Belki de artık ahirette buluşmalıyız …



Bedirhan_Keklikci