2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
983
Okunma
Yalın bir yalnızlıktı yaşanan
Her yanında uçsuz gök, bitimsiz yer
Bir küçük kum tanesi misali
Koca deniz kenarında kimsesiz.
Sarsıldı gök, yer kaynamakta
Ilgıt ılgıt esen rüzgar, koca bir fırtına
Devindi yerinde küçük gövdesiyle insan
Yerinde durmak ne mümkün, çınarları yerinden söken
O koca bir güç ile baş etmek ne mümkün.
Artık açtı ellerini yeri göğü Yaratan Rabbim diyerek
Yüreğinden çıkan koca bir eldi kavrayan
Sarsıldı narin bedeni, kendini bu sonsuz güç içine bırakıverdi.
Evet burası arayış olan Hıra mağarası
İçinden doğan birbir hikmetin bir halkası
Tutun ey yalnızlık içinden gelen yolcu
Yalnızlık dediğin kendine uzak olmak
Hiç Rabbin yalnız komaz, komadı;
Allah, hiçbir yarattığını unutmaz ki.
(Ocak 2013 İstanbul)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz