50
Yorum
44
Beğeni
5,0
Puan
2552
Okunma
ferah-nak-neşeli
duhan-duman
şahan-şahlar, padişahlar
ismihan-adı hükümdar gibi olan
sühan-söz, lafz
muhan-alçak kimse, kendine ihanet olunmuş
ihtisar-sözü kısa kesme
Cümle müslüman aleminin ve site dostlarının kandili mübarek olsun
Bir ferah-nak gün ki; gelmiş, çölde pusmuşken zaman
Kor yürekler âdaletten, anda kesmişken güman.
Fahri âlem doğdu insan canlı girmişken yere
Serteser duymuş diyarlar, muştulanmış ins-ü can.
Durdu saf saf hem melekler, hem de halkın eşrafı
Kim bu; derler, böyle haşmet görmemiş namdar cihan.
Pürnurundan göz kamaşmış, küfr-i diller lâl olur
Yerde ırmak çağlıyorken, gökte parlar kehkeşan.
Körkütük sarhoş gezenler, sıyrılıp gelsin beri
Gel nasiplen, der bilenler, deryadan çıkmış duhan.
Şol velâdet kudretinden putperestler sarsılır
Kaygılanmış avdetinden ben diyen bir çok şahan.
Misk-i amber koktu etraf mest olur her koklayan
Gökte kuşlar dağda kurtlar, geçti kendinden yaban.
Titremiş taştan saraylar, devrilir bir çok sütun
Bilmiyorsan sor acemden ol şahittir kutlu tan.
Ceddi Hâlil İbrahim’den, soy; Kureyş ibn-î Haşim
Can Muhammed geldi derler, böyle yazmış İsmihan.(a.s)
Pâyidar et rahmetinden, ıslanıp dursun gözüm
Ben ki; giryan merhamet kıl, olmadan her dem muhan.
Sen Hâtemül Enbiyâsın, Enbiyâlar serveri
Lemyezelsin, kalbimizden şöhretin olmaz nihan.
Çok Keremsin, ihsanından ikramın ister Ziya
Methiyem kıt, asla yetmez serde hiç bitmez sühan.
Yetmiyor âvâz-ı cânım burda kıldım ihtisar
Tek murâdım ol zaman zor geçmeyen bir imtihan.
fâ’ilâtün fâ’ilâtün fâ’ilâtün fâ’ilün
23 ocak 2012
trabzon
5.0
100% (45)