Kimi yalan ile yüzdürür gemi
Kimi onuruyla bulmazken yemi
Kimi bulduğuyla yetinmez hani
Kimi çöpten nafakasın ararken

Adamlık pazara, namus tezgahta
Düştü düşeli bu gönlüm hep zarda
Kıblesi yok ise ne kaldı arda
Cellada ne gerek ipin çekerken

Talana yürüyor yalanla uyur
Gördüğüne mavi boncuklar verir
Sanki dünya onun içindir yürür
Ahmaklık sırıtır yüze gülerken

Şu yalan dünyanın sırrına ermem
Biçare hallere yaranan görmem
Gül deste olsan da gülşende dermem
Açamazsın herbir dalda solarken

Sorgulamaz ki hiç niçin nedeni
Kabusdur üstüne çekip gideni
Hazır bağ görüp te talan edeni
Vebali boynuna tasma ederken


Bilerek keyfinden kırıp geçirir
Tatlı su dururken zehir içirir
İnsandan ötedir aklın kaçırır
Umarsız davranıp ayak sürterken

Yapılan her işi matrah sayarsın
İnsan görünüşlü düşük ayarsın
Takılır ayağın elbet kayarsın
İşkembenle rehvan atı sürerken

Sebep bazı aşrı çölde gezdirir
Bir hatıra nice dağlar delinir
Dil üzmedim amma, adım bilinir
Baykara adını zordur anarken


Aslan BAYKARA
21 oCAK 2013