Bir tohum saç nadastaki yüreğime
Tez filizlensin
Bir yudum su ver çoraklaşmış susaklarıma
Zemzem Olsun
Uzanır sana ellerim tahta masa üzerine
Tutulur olsun
Çamlıca’ dan esen meltem serinliğinde

Hani düşer ya toprağa ilk cemre
Sen benim yüreğime düşen son cemre
Olur mu sun!
Kurur damağım uzanır ellerim ellerine
Görseydin içimdeki harı
Bir kalıcı mühür olurdu
Ceren Gözlerin

Aylardan Ağustos toprak suya el açar
Saçlarına karışır meltem ne nazlı eser
Misk-i amber saçar
Kıskanır güller, yediverenler bakar
Gül teninden alır ıtrı, sümbülse endamından
Sana dokunur bir çift göz
Titreyen kelebek koşmacalığında

Bir meltem eserdi sanki güldüğüne
Yüzünü kapatırdı saçların .hüzünlendiğinde
asi ırmaklar gibi sel olurdun susmalarında
Korkardım gökyüzünden ay ışığın saklarsa yüzünden
Ve Aralandığında gözlerin
Mutluluk vadisinin ırmakları çağlardı

Tek uzanabildiğim ellerine
dokunmaya tedirginim
Ve sana sığınırken
tek başıma kaldığım boranda
Sendeki gizlerin korkutuyor
Sevda hesaplaşmaları usumu

Aklım başımdan gidiyor istemeden..
Emanetini versen artık yüreğime
Çaresizliğim sessizliğinden,
Sensizliğimden korlaşıyor

Seninle doldur içimi,
Sensiz boş sol yanım
Bırakma ellerimi ellerinden...
Kalan ömrü avuçlarında yor
Sevdadan yana ne varsa kalsın
Öncesi olmasın sakın
Sonrası belli ki çok erken

Eksiltmeden çoğalt bendeki beni
Konuşsa dillerin aşar bu bendim
Yazılsan yüreğe biter bu derdim
Uzanır ellerim :
Can tutar mı derim
Ceren gözlerinde bir ömür diledim

A.Baykara
27 Ağustos 2010-Çamlıca