PARMAKLARIMIN ÜRYAN DANSI


Gövdemin üstünde acılarım
Kış buğdayı gibi, eğilip kalkıyor
Vakit benden soyunmuş
Parmaklarım arasından, damlıyor hayat!


Güneşin ışıkları uzuvlarımda
Gölgeler saklanbacında
Koşar adım ufuğa…


Aşkın saati paslı
Ayrılığımızın demirbâz kokularında
Geride kaldı bir çift göz


Müebbet yemiş ayrılığımızın yasında
Soğuk duvarlara dayandı alnım
Yitik bir aşkın gölgesinde, şimdi!
Can çekişlerim…


Çırpınır durur, akli üryan varlığım
Sevmelerimizin bâsireti bağlanmış
Hîcran makamında, dönüp gidişlerin


Oysa!
Kadınınım
Fıtratına, rengarenk tarafım
Yaşamın sırâtında
Hep sana çiçek açışlarım


Ah! elleri kirli bir gecede
Parmaklarımın dansında
Kalemin kursağında
Şiirce, düğüm düğüm
Kördüğümüm…
Tıkandım
Sevmeye…
Sevilmeye…


Bilki!
Bendim…
Alacakaranlık kuşağında
Kapılarını zorlayan
Ruhunu aşka ıslayan
Birkaç asırlık hasretten çıkmışcasına
İlikleriyle tutunan
Bendim…
Zamanın karakışında
Karlar altından, başını ışığa doğrultan
Bendim Sevgilim Ben...
Göğsünde filiz veren.


17.01.2013
NURGÜL OCAK