-İntihar doktor bey, abim
Elli tane şeker ilacı içmiş
İçtikten sonra kusmaya başlamış
N’apacağız

-Midesi yıkanacak

-Burnu estetikli, henüz dört ay oldu

-Serum takılır ve takip edilir

-Pardon doktor bey babam arıyor
-Efendim baba

-N’apmış o
Benim yüzümden mi söyle

-Baba sakin ol

-Ölmemişse öldüreceğim bunu böyle bile

-Kapandı neyse

İşte böyle bir intihar güncesi
Beklemek iki kapalı perde arası
Beklemek

Birinci serum, ikinci ve üç

Ne zaman bitecek acaba
Ertelediğiiz güne daha kaç acı sığacak
Hep düşlerken rahat bir oda
Bu bir yataklı yer nasıl duracak kafamda

Düşünsem de birden geçmiyor bunlar
Zamanın aktığı kör kuyu hiç gerçeği söylemiyor
Beklense de hayat
Bir türlü şafağa yakın ses vermiyor

Bir geometri düzeneği gibi
Şeytan üçgenleri, hep teğet geçiyor
Dünya da matemetik düzeneğiydi
Öyle değil mi?
Öyleyse neden 2+2
Dört yaklaşık çıkıyor

Ve hayat
Ley... hayat
Neden karamsar dünyanın ilaçlarıyla son buluyor?

İşte bir intihar gününden
Ölüme yakın
Bunlar konuşuluyor...