Biz..
Ola’bilirdik…
Yapa’bilirdik…
Bil’mesine Bil’dik ama…
Ne Ola’bildik…
Ne Yapa’bildik…

Branda çekilmiş sevdamızı
Doldurabilirdik gökyüzü ile
Savurabilirdik çaresizliğini gidişlerin
Kalabilirdik
Kaldığımız yerde…

Adım bile atmasak olurdu be,
Sabitlenseydik yerimize mesela
Sahiplenseydik…

Çok şey beklemeseydik kaderden
Çizseydik şöyle tek yönlü bir yol
Gidişe açık
Dönüşe kapalı…

Her levhada rakımı hikayemizin
Yazsaydı gittikçe yükselen şahını
Hiç görmeseydik tabelalarda
Önümüzdeki yol çıkmazlarını…

El sallasaydık yitirmişliklerimize
‘Şükür, şükür’ diye başlasaydık
Sarfettiğimiz iyi-kötü cümlelerimize…

Sormasaydık ‘ne olacağız’ sorusunu
Kimselere aldırmadan emekleseydik
‘Emek’ leseydik ve ikimiz
Pazarlıkla bari anlaşsaydık olurunu…

Kaldırsaydık ‘Bizce’den
Kırılmışlığın izlerini
İsteseydin ömrümle verirdim
Sen kokan ‘biz’li düşlerimi…