Gurbet ele düşmeye gör ey insan
Yol yaralar, il yaralar ne yapsan
Bilmediğin diyarlara bir konsan
El yaralar, kul yaralar ne yapsan

Yaşam zordur yaban elde elbette
Gözler yolda, gönül her an nöbette
Yaşayana her şey batar gurbette
Çöl yaralar, göl yaralar ne yapsan

Vatanına dönmek ister hep canın
Özledikçe yanar durur her yanın
Duyguları parçalanır insanın
El yaralar, dil yaralar ne yapsan

Efkâr çöker hasret yükü bastıkça
İçin ağlar ağzın dilin sustukça
Tam bağrına deli poyraz estikçe
Yel yaralar, sel yaralar ne yapsan

Çıkar için türlü paye verseler
Yollarına ipek halı serseler
Şerefine bin bir çiçek derseler
Dil yaralar, hâl yaralar ne yapsan

Fırsat bulup dünyaları kazansan
Küpün dolsa malla mülkle bezensen
Sultan olup saraylarda uzansan
Mal yaralar, çul yaralar ne yapsan

Gönlün gezer gurbet-sıla arası
Günden güne artar hicran yarası
Geldiğinde gidişinin sırası
Sal yaralar, kol yaralar ne yapsan