Devlere boyun büktüren narin çiçek!
Ne fırtınalar gördü, sensiz bu yürek
Fikir sade. Hakikat perde, perde...
Yıldızlar hasretinle tek, tek sönecek

Arşa uzansa başım, görsem yüzünü.
Sesim kısılsa hep seni çağırmaktan.
Elini tutsam sımsıkı mahşer günü…
Nasıl sevinir gönül, seni bulmaktan.

Şu yeryüzü sanki yosunlu bir tarla
Emek, emek… Aşkın ölçüsü yürekte
Yeşermek ne müthiş, o muazzam nurla
Mesafeler düşman, kaldık bu tümsekte.

Bitmeyen bir yolculuktur sevmek seni.
Anlatmak ne mümkün aşkın yolunu
Maziden kalmadır sevgim, değil yeni
Biçare bekletme… Sevindir kulunu

Seni bilmem ama ben aynı yerdeyim
Issız sahralardan başka yok bir şeyim.
Nerdesin gel, ölümü beklemekteyim
Gelmenle yeniden hayata döneyim

Ayrılık dünyadan, yardan… Hepsi aşkta.
Şaka değil, oyun değil. Tek hakikat.
Karanlıklar aydınlanır bir bakışta
Ağzın kurur, konuşmaya kalmaz takat.