0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
981
Okunma
Her akşam batarken güneş
Ve doğarken her yeni güne
Alabora düşünceler içinde
İnledim kendi kendime sensizliğe
İçim taşardı gözbebeklerimde
Yoktu bir sığınağım dertortağım
Halbuki nede çok ihtiyaç duyardım
Minnet ,sitem şikayet eder
Anlatırdım seni sensizliğe
Ümit yüreğimde kanadı kırık bir serçe
Yüzünde güller açılı resimdi gözüme çektiğim perde
Rüzgara yalvardım yalada gel yari çevreme
Nasıl çoğaldın sen sensizlikte
Sudur sanki avuçlardan sızan
Halbuki kuru candı varına yoğuna adanan
Sensiz geçmesin tek bir an
Birlikte harcansın her zaman
