NAKKAŞI DARILMASIN

Güzelleri, güzel söyle, güzeller kırılmasın
Güzellere, güzel davran, çirkinler sarılmasın
Yeryüzünde halifemsin, demiş sana yaratan
Hiçbir görev var mıdır ki hesabı sorulmasın
Sen nakışta nakkaşı gör, nakkaşı darılmasın

İman kalpte eğleşirken, orada mekân tutar
Şeytan çalsa kapısını, kaşını ona çatar
Akılsızın imanını, cehalet çabuk yutar
Hiç olur mu akıl dursun, işleyip yorulmasın
Sen nakışta nakkaşı gör, nakkaşı darılmasın

Güneş O’nun izni ile aydınlatıp yakıyor
Bulut O’nun ismi ile damlalar bırakıyor
Her şey O’nun emrindedir, kün emrine bakıyor
Ol desin de şu kâinat, yıkılıp karılmasın
Sen nakışta nakkaşı gör, nakkaşı darılmasın

Sana meşher eylemiş O, göğünü ve yerini
Aynalarda aynaları, eserde eserini
Gel seyret te anla demiş, sen kendi değerini
Neden bunca masnuat’a, seyrengâh kurulmasın
Sen nakışta nakkaşı gör, nakkaşı darılmasın

Ataroğlu’m hep olmalı, yanıp yanışın O’na
Şu ömrüyün raporunu, sunup sunuşun O’na
Ne kadar çok yaşasan da, dönüp dönüşün O’na
Mümkünmüdür hiç acaba, huzura varılmasın
Sen nakışta nakkaşı gör, nakkaşı darılmasın