Ay bana küsmüş
haber yollamış
karanlıklarda kalsın akıllansın biraz
yıldızları da topladım
yağmur yolladım yüreğine
üşüsün, ıslansın demiş.



Güneş ilgisini kesmiş
kışları yollamış
çığ altında kalsın biraz
donsun soğuktan, kalbi gibi
zamansız solsun ömrü gibi
bahara çıkmasın gönlü demiş.



Güldüm ay’ın bu sitemine.
O değilmiydi
kameriye altında bana serenatlar yaktıran
yıldızlarla bir olup
yalan yeminlere inandıran
bir kara göz uğruna aşkı yüreğime saplayan
sonrada yeni doğmuş bir çocuğun
cami önüne sahipsiz bırakılmasının azabını yaşatan.



Güneş hiç karışmasın zaten
bir anlık ferahlanan denizin sularını avucuma verip
gitar eşliğinde beni avutup
sonra martıların çığlıklarına teslim eden
anlık tebessüm için
en derinlerinde inci aratan
soluksuz kalıp vurgun yeyince de
bir köşeye atan.



İstemem ne ay’ın solgun ışığında dansetmek
Ne yıldıızların altında yalan öpüşlere kanmak
İstemem güneşin altın sarısında maviye dalmak
Ben soğuk güneşin soğuk kızı
kalbimi yumurdum attım dağlara
esen yellerin kış gecelerine
baykuş misali tünerim harabemde
yeter ki ilişmesin bana kimse...






Ayvazım DENİZ