Yer üstünde bir insan, sekerat yaşamakta
Şüphe denen aynada yokluk içinde varlık
Ruhum da bedenimi ölmeden boşamakta
Saat çelikten tabut, zamansa bir mezarlık

Hiç durmadan kazıyor, kader kazıyor yeri
Akrepler birer kazma; yelkovanlarsa kürek
Dost toprak aldığını, vermez bir daha geri
Altında pay edilir kalb, ciğer, beyin, yürek

Beden, ruhun sırtında, ağırlık hemde nasıl
Kırkındayden bıkıyor, yaşamaktan zavallı
İnatla, hiç bıkmadan, zamana karşı kasıl
Görmüyor musun atın ölmeden döktü nalı

Hevesin vesvesesi, nefsinin pis nefesi
Zevkinin tesirinden ağız ta kulaklarda
Yaşanan bu son asır: Kıyamet Arefesi
Kulağım ötelerden haykıran ulaklarda

Yer altında bir insan, kıvrılmış uyumakta
Nutku tutulmuş sanki, hakikat haykırınca
En son, en son ölümün tadı kalır damakta
Onun da tadı kalmaz, cehenneme varınca

S / ÂYE (18:21) 11 Ocak 2013 / Tepebaşı / Eskişehir

Kelime:
Sekerat: ölüm anındaki haldir