25
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
1971
Okunma

Cümle içerisinde anlam bütünlüğünü bozan, kelime gibiydim...
Parağrafın ortasında kaynadığım yanılgısında, varlığım
Emek verilmiş bir anlatıyı katlediyor...
Edebi kimliğimin eksik taraflarından
Hurâfe inançlara bel bağlamış kalemce, kağıtlara damlıyor
Onun, ak teninden beslenen cılız bedenimi, sütten kesiyordum.
Üstelik, sözlerimin harf dişleri daha damağımda çatlamamıştı.
Tüm edebiyatçılar, yüksek ateş sayıklamalarımın stres ve sinirsel kaynaklı olduğu kanaâtine varmış...
Kitaplar bile, göz kesmişti benden
Üstlerine biraz fazla düşsem, hemen yaşarıyor gözlerim, dilime sırt dönüp kapaklarını kapatıyorlardı.
Aklımın uçkurunu çözdüğüm, ilhamsı anlarda
Dürtüler, yüzüme gün ışığı gibi şapalakça çarpıyor
Gece gündüz dengesini bozduğum, uykusuz düşlerimin arka sokaklarında
Notasız yazarlara, sıradışı öyküler besteliyordum.
Nasıl bir depresyon haliyse,
Bulduğum her harfi, zihnimde döllüyor
Satır aralarında, gâyri meşru şiirler doğuruyordum
Ebesiz bu evlatlar, topalak yüzleriyle bembeyaz sayfalara gülümsüyor
Varlıkça, kendini sevdirme dürtüsünde iç kaynatıyorlardı.
Böylece, ruhum hayata umut salıyor
Kendi rahminde büyümenin heyecanını, şiirsel ütopyalarına salıyordu.
11.01.2013
NURGÜL OCAK
5.0
100% (21)