hırsımın sönmesi an meselesi derken
bir gün daha sensiz parladı atlarım
nereden ilişti
neden bu galebe telâşı
sâkin kuşlar ölürken birer birer
aşk mihneti vurulsa da ölmüyor nedense

sakın içme deme bana gözlerimden
hem sâki suçlu değil midir hiç
içmese de içilenden




sen müflis hayatımın müthiş kadını
sen nevazil sancılı yaşam tiradımdaki büyük boşluk
sen haşmetli harflerle yazılmış sessiz prelüd
sana kurulmuş zaman sofrası
hiç usanmayacak, hiç umursamayacak
dirgene kalsa bile dinmeyecek bu direniş yine
sönmeyecek takvimlerden sitayiş
yine bekliyor olacak çiçekler ellerimde
seni çekmek için İstanbul, içine
avucumda bir kibrit olacak
kibrim de gururla birlikte yerlerde



ey benzi taramalı makber çiçeği
acısı içimde cenk atan yaşam kavgası
sen kazandın yine
ne çok geri yürüdüm beceremedim
ölü sayılır mısın
diriyken sesini doldurduğum tüm rüyâlar
d a m s ı z uykulara bile girilemiyor desem
beni anlar mısın



şimdi anlamazsın zorluk derecesini söylesem
tüm dünyam ellerin olsun yine
baygın karalamalar giyinsin yine kisven
denedim ama kimseyi koyamadım yerine dersem
benim suçum değil
ne kadar kessem de tırnakların uzuyor yine
biliyorum
adımları sökülmüş umut, sadece cinnet
dudakların cezvem hâlâ
özlemin en koyu cennet
ben ölmeyen yalancıyım işte
sen hiç batmayan gemi




artık sana;
al yanaklı kutular içinde
kırmızı kurdeleli yalanlar söylersem

inanma e mi !..




ToprağınSesi




.