Aslında
Ben karanlıkların kızıyım
Boynumda bir urgan
Görünmez ama
Cayır cayır yanan yaralarımla dolaşırım
Arkamda gölgelerin ayak izleri
Nereye yönelsem
Vardığım varlığımın başlangıcı
Labirentte ömrüm...




Önümde bir öbek kahve telvesi
Umuda bağlanmış niyet okuyacak
Halbuki
Geleceğe dönsem bildiğim sonun başındayım
Kahve telvesi bunu nerden bilecek



Uzaklardan gelen
Acısı tiz canı kanatan
Güvercin kanadındaki haberlere alışkınım ben
Alışkınımda kimseye gösteremediğim
İşte bu yıkılmışlıktır
İçten içe beni kemiren bitiren



Çevremde riya dolu bakışlarla bir yığın beden
Enkaz halimden ganimet toplamaya tetikte
Halbuki ben
Günün gecenin koynundan asaletli çıkışını beklerim
Gafil avcı görse görse rüyasında görecek



Sağda solda ezberimdeki bütün yönlerde
Canhiraş çığlıklar yırtar göğü derinden
Tebessümler donarken yüzlerde
Ben tanırım zalimi en zayıf yerinden




Ben karanlıkların kızıyım
Boynumda bir urgan
Görünmez ama
Cayır cayır yanan yaralarımla dolaşırım
Arkamda gölgelerin ayak izleri
Nereye yönelsem
Vardığım varlığımın başlangıcı
Labirentte ömrüm...





Buse DENİZ