Kucak açtım dostluga duyan olmadı
Yürek verdim kanatmayan kalmadı
Eskiden konu komşu paylaşırmış
Bir ólüm olsa tüm mahalle ağlaşırmış
Ekmek ile soğan yerken paylaşırmış

Herkes yamalı elbise ayakkabı giyerken
Kuru ekmegi bile komşusuyla bölüşürken
Kimse kimseyi tanımaz kapısını çalmaz olmuş
Çalan çırpan namussuz çakallar dolmuş
İnsan olarak bitmişiz abi

Dostlugun bedeli kandan gecermiş
Kan kardeşi olmak için bilek kesermiş
İnsanı tanımak için lakap yetermiş
O eski zaman başka güzelmiş
Arkadaşlık olarak bitmişiz abi

Para pul mal mülk için dost satılmazmış
Zaten zenginlik ulu orta konuşulmazmış
Komşun aç iken tok yatılmazmış
Kimsenin şerefi namusu ile oynanmazmış
Onursuz yaşamda bitmişiz abi

Azrail son nefeste dilegini sorar ise
Bir damla suyu DOSTUM versin diye
Varsa dost ne mutlu bir vefadır bence
Düşmanlıktan ne fayda iyilik et ömrünce

Dünya malıdır götüremezsin yanında
Nankördür insan paylaşamaz ardından
Hesap vermek zor olur ahir dünyada
Bir DUA bile okunmaz kimse arkandan
Üç günlük dünya için bitmişiz abi