Ve sordu yüreğim kendine
Ne kaldı senden geriye
Yaşanan boş bir hayale
Yıllardan arda kalan sisli maziye
Ne bir resim ne bir isim
Bilinmeyen şehir bulunmayan adresin
Öylesine yazılarda kalan
Kaybolan mutluluk hevesim
Nerde şimdi o aşkın magrur edası
Duyulmayan sessiz çığlıklarla
Kayboldu gitti sevginin gizemli sedası
Üzülme yüreğim artık üzülme
Uzak kalsın senden ne varsa geriye
Mutluluk bana uğramasın
Alsın götürsün benden senide
Bir daha gam düşmesin yüreğime
Uğramasın bir daha gönül limanıma
Dümeni hoyrat dalgalarda kırılmış
Bilinmeyen sularda rotasını şaşırmış
Yelkenleri hırçın rüzgarlarda yırtılmış
Direkleri sert kayalarda kırılmış
Bir ömrün dönemecinde
Yanlızlığa bir nefes demir atmış
Seferi tamamlanmış gemiler misali
Issız rıhtımda talihsiz kaderine
Terk edilen enkaz gibi
Ölüm sessizligi çökercesine
Unutulsun sevdamın seyir defteri
Üzulme yüregim durul ki durulsun
Yalancı mutluluk rüzgarlari
Üzulme yüregim unut ki unutulsun
Geri dönülmez hayal yolculukları
Ve sordu yüregim kendine
Üzülme bu pişmanlıklar niye
Malum nedenler getirir sonları
Keşkelerde batsın dik yürümelisin
Yollarında...
Birde güzel yürek olmalı
Kollarında..
Paylaşmayıda bilmelisin
Mutluluklarında..
Yaşacaksın iyi ve kötü zamanıda..
Üzuüme yüreğim üzülme
Ögrenecek ve ögreteceksin sabrıda