Sana gitme demiyorum
Neden-siz bir göç olma diyorum

Ne sevab-ı ne günah-ı var bu sevdanın
Güneş etrafında buz kesilir yalnızlığım
Nasıl bir yangındır ki, rüzgar eser
Bir volkan gibi püskürür yüreğimde

Arafta bir mola verir gibi sensizim
Düşlerim, bakışlarım lal şimdi
Bilirim ki, ’yaşamak’tın sen
Ve ’ölüm’dün

Sana gitme demiyorum
Neden-siz bir göç olma diyorum

Sarp uçurumlardan düşer yalnızlığım
Kadim bir yara sarar her yanımı
Şiirlerime sözden ilaç sürsemde
Okunmamış bir mektup gibi kalacaksın biliyorum

Hüzünler soluyor içimde
Mevsimler sonbahar oluyor
Sevdim seni be kadın sevdim
İster git ister kal

Sana gitme demiyorum
Neden-siz bir göç olma diyorum

Canım/daki ’can’ soğuk’ta olsa uzat ellerini
Tut sıkıca ’hayat’ı tutar gibi ellerimi
Ne uzak durup ’cennet’imi al benden
Ne de göçüp ’cehennem’im ol benim

Söyle bana söyle gül yüzlüm
Biz hangi şehrin gün-ahına girdik
Ve hangi umarsız’lığın kurbanı olup
Hangi ahmak geceye yüreklerimizi astık

Sana gitme demiyorum
Neden-siz bir göç olma diyorum

İbrahim DALKILIÇ (05/01/2013--03:10)