0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
647
Okunma
’’Zihnimden saçılan harfler,
Konfeti gibiydiler bu gece,
Ne kadar mutlu olduklarını,
Bilemezsiniz..’’
İlk kez ağzına kadar doluyum uzun zaman sonra,
Ve boşum aslında,
’Yaşıyorum ya’ diyemiyorum da..
Fikrim kar tanesi,
Ve ellerim kazımakta toprağımı,
Kızarık ve uyuşmuş bir şekilde,
İyice vuruyor yalnızlığımın soğuğu,
Hipotermi geçiriyorum..
Kafamın içindeki tilkileri vuruyor bir avcı,
Ve bir takım hayvan postları biriktiriyor,
Koleksiyoncu bozuntuları..(Ceyhan)
