..Bin Parça.. (Neyse Ne !)

Ay’ı tutar gibi oldum,
Tuttum..
Biraz yaklaştı gözüme,
Kirpiğimle ittim..

Araladım penceresini,
Soğuk beyaz bir camdan seyrettim..
Hayat denen oyunda ki herkesi..

Aynı sahne, aynı perde, aynı kostüm..
Seyirci de biziz karakterde..
Hatta oyunda biziz,
Oyuna gelende !

Karanlık çöktü yine,
Ay’ı tutar gibi oldum bir süre,
Tuttum..
Soğudu ellerim, gök soğudu,gözlerim soğudu..

Yaklaştı Ay..
Az daha gelse kalbim olacaktı..
Göğüs kafesime çarptı,
Parçalandı..

Soğuk ve donuk bin beyaz parça düştü elime,
Gözlerim bin parça,
Sözlerim bin parça,
Bin parça gök,
Ay bin parça..

Ama yok içmizde doğruluk bir parça !
Bin parça kalp,
Ve yalana bulanmış harap bir hayat..

Bin parça gök,
Ay bin parça..

Bin parça u/mutluluk var omuzlarımda,
Bin parça sevgi,
Özlem,
Aşk bin parça..

Bin parça gözyaşı,
Yıldızlar..
Kainat sohbetleri,
Yalnızlık bin parça..

Bin yıllık el yazmaları korunmuş,
Ve unutulmuş..
Her-şey gizli,
Ama ’bin parça ..’ (Ceyhan)

Hayat işte böyle geliyor geçiyor, neler gelmiş neler geçmiş şiirinizi kutlarım.Yunus diyarından selamlar.