34
Yorum
26
Beğeni
0,0
Puan
2295
Okunma

böyle olmamalıydık biz
kollarımız sargılar içinde
bir deri bir kemik umutla
hızlandırıyoruz adımlarımızı
önem veriyoruz insana
bizden çeksinler diye ellerini
üstüne üstüne yürüyoruz zalimin
çünkü yürüyenler azaldıkça
abası genişliyor
kapanıyor
bize açılacak bütün yollar
kalıyoruz ortada
çok çocuklu kocaman bir aile ülkemiz
adam gibi ıslanmalı
adam gibi yağmalıydık
yeşermeliydik
açmalıydık
çöle saldılar bizi
biz miydik imanı çölün
çölken bedevi bedenimiz
çürütülmeye çalışılan topraklarda
yürüyoruz
herşeye rağmen
haraç kesiyorlar hayatımızdan
güzel bakarken gözlerimiz
sevgili sanıpta gelen her günü
usul usul adımlarla
nasıl da giriyordu
odalarımıza
türlü türlü biçimlerle
bir gazete oluyorlardı bazen
bazen bir tv
sonuna dek açıktı kapıları,kanalları
geliyorlardı
akın akın
çalarak adımlarımızı
işlerimizi
patronların sözü geçiyordu artık
taşerondu işçiler!
ne olacağımızı anladığımızda yığıldık
kovulduğumuz kapılara
bir ateş yaktık hep birlikte
söndürmeyerek
içimizdeki ocağı
ateşi
yıldızı
güneşi!
böyle olmamalıydık biz
susmamalıydık!
6. 10. 2012 / Nazik Gülünay