2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1352
Okunma
İğreti yalnızlıklara teslim ediyorum kendimi,
Nazi kamplarında yapılan yahudilere özel bir konukseverlikle karşılıyorlar.
Karanlık,
Çok karanlık.
Fosfor içmiş soyut intiharlar,
Gece vakti cephedeki askerlerin üzerine yağan sadist ruhlu mermiler gibi,
Üzerime geliyorlar.
Kimim? Neyim? Nerdeyim?
Konuşamadım,
Söylenecek fazla sözde bırakılmadı bana zaten.
Biz,
Biz dedim özür dilerim.
Zıt yüklü iki kutubuz bebeğim,
Ama birbirimizi çekemiyoruz,
Herşey fizik değil.
Ben şimdi gidiyorum,
Arkamda bıraktığım koca bir dünya,
Ve ondan daha büyük hayaller,
Sonra başkasının kollarına bıraktığım bir sevgili,
Avuçlarımda ihanet.
Ben şimdi ölüyorum,
Cebimde tek dal sigara,
Dilimde gün yüzüne çıkmamış küfürler,
Ardımda gidişimi kucaktan kucağa kutlayan efsanevi bir kadın bırakarak.
Hoşçakal.
5.0
100% (7)
Cevap Yaz