Uzaklara gitmek istersin bazen,
Kimsenin seni bulamayacağı..
Sadece sessizliğin yönettiği bir ülke..
Kuşların bile olmadığı, düşün..
Düşüncelerin ağır gelmiştir kelimelerine..
Pıhtılaşmıştır kanına sızan hüzün..
Hayallerin birbirine girmiştir,
Kalmamıştır mutluluğa bakacak yüzün..
Ne kadar susturmaya çalışsan da nafile,
Geçmez olmuştur artık, beynine sözün..
Biliyorum hep bir umut var içinde..
Uzaklara gönül bağlamış, gözün..
Değişiyorsun yavaş yavaş, yaşantılarınla
Kaybediyor her savaşı ne yazık ki özün..
Nereye kadar böyle gidecek bilinmez, yol uzun
Tam gülecek olursun, aklına gelir, ansızın..
Seni öyle çaresiz bir yerinden vurur ki,
Oturur bir köşeye kan ağlar, sızın..
Tıpkı ’hiçbir şey yapmadım’ dediği gibi,
Suçüstü yakalanan bir hırsızın...
Yalanmış, yaşananlar..
Ve en son o da sırtından vurur seni,
En çok güvendiğin, yalnızlığın...’’

[ AYKUT KARA ]

22.11.2012