HER İNSAN BİR KAİNAT



Her devri ayrı bir ihtişam ve ayrı bir şan,
Zaman çarkı dönüyor, tükeniyor hayat.
Varlık, yürekleri yakan tarihten bir tufan;
Çehresi başka, dili başka her insan bir kainat.


Yaşayan yaşamayan her insan gönüllerde,
Yüreklerimize yazmışız biz onları, altın harflerle.
Beyaz, siyah her biri ayrı bir bilmece;
İnsan sevdamı anlatıyorum bu ölümsüz şiirde…


Bu sevgi bambaşka, karşılıksız;
Bir destan yazsam anlatamaz sevdamı.
Her insan bir kainat, ayrı bir alem;
Bu sevgi süslemiş yüreklerimizdeki takvayı…


Hayat sevince güzel, başa söylememişler;
İnsan; Güneş ışığı, Ay nuru, gece huzuru…
Boşa yazmamış ilham dolu yürekler;
İnsan; hava inceliği, su berraklığı, bulutların yağmuru…


Her insan bir kainattır.
Beden şehir, kalp ise şehir merkezi.
Her insan ayrı bir alem,
Bedende ruh, insanda sevgi gibi…


Irk, renk, cinsiyet ne olursa olsun;
Ayırmamalıyız, yürekten sevmeliyiz insanları.
Dilerim, bütün insanlar bu sevgiyle yoğrulsun;
Hayat sevince güzel, tanımalıyız kainatı…


NOT=Mersin Yenice Belediyesi 4.Barış Ve Kültür Fesitivali
Kitapta yayımlanan ilk şiirim.