bütün yollar yolcunun içinden başlar
ufka ağan kısık bakışından
bir zeytin dalında
güller alında siper
düşlerden başlar
umudun emzirildiği
sütü çekilmez düşlerden

yol var kuşların
geçer bulutlardan iz bırakmadan
sezgilerinde yaftadır tanrısal bir harita
göller nehirler durak

yol var balıkların
gökyüzü düşlerden ırak
mıknatıslar çeker gitmesi gereken
önce hiç gitmediği yere

insan, her yolun yolcusu
insan, aşk kanatlı, akıl ayaklı
bir karanlıktan birine bir ömür
ışıklar açan mimar
kulacıyla kıta içen karınca
dağlar tırnağında kir
kanadı var, yüzgeci var
göze mil çeken gecenin
pusulasız toprağında
kutuptan kutba yıldız gibi kayar
konar kayakçı kuş yeğniliğinde

avucundaki çizgi düşten el alır
ya gömülür ayasına
ya marslara yol alır

insan ses binitli, ışık niyetli
insan
yollara gitmez
yolları toplar getirir

bütün yollar yolcunun içinde başlar
önce içinde biter yollar




uçurum yollarla dolmaz kılavuz
köprüler var,uçurum bu yollarla dolmaz


ÖMER FARUK HATİPOĞLU
(Ateşi Utandıran Yangın, Yom Sanat, 2006)