beyaz kalmıyor işte her şey sevdalım
bizim suçumuz yok mu bunda
kaç defter karaladık sökerken birbirimizi
ip boyalarından arta kalan lacivert kelimelerle
her şehir bir paragraf
her gidiş bir eksik roman
bocaladık gelişmeyi yanlış betimlemelerle



kalmıyor işte beyaz
ne düş ne yürek ne de dudaklarda donmuş gülüşler
kardan adamlar yapsakta kopuk film negatiflerinden
bir defalığına yanıyor patlayan ışık
sen donuk ben flu
albümler taşıyor şimdi bak
mekansız resimlerin seçilmeyenlerinden



sahi
beyazın etrafını çizmesen karalarla
sınırsız düzlükler olmaz mı ucsuz bucaksız
demek ki kara gerek varmalara



sevdalım
biliyorum gecenin sarmal olacağını gene
ne kopya çekecek ışık sızar penceremden
ne destur çekecek günah
bir yalnız adam ki umutsuz alabildiğine



hani borcun vardı bana bir beyaz mendil
dillerimden dolamalar çıkınca em olsun diye
mengüç konağının kınalı kızı
beyaz nağmeler geliyor uzaklardan
bari;ağ gelini sen söyleme







kasım