’Bırakırken gözlerime yokluğunun kıyametini
Unuttu mu yüreğin yâr,
Unuttu mu aşkın merhametini’

Sende en kaybolduğum anda
Canımı yaktın bir vedanın kolunda
Yüzümde ayaklandı o an
Feri sensiz bir acı
Senin içindi oysa ruhuma diz çöktüren sancı...

Sen gittiğin yollara savurdun
Ben beklediğim duraklarda sakladım umutları
Yoksa nasıl yaşardım içimdeki bu gamla...

Anmasa da dudağım ,saklasa da artık adını
Yâr lisanından silindin sanma
Dilimde soyunup bir bir ahlarımı
Bin hüzünle susuyorum düşlerimi yakan ’seni’
Sen ki;
İçimin bıçak yarası,
Ömrümün açmadan solan goncası
Dirilip kirpiğimin ucunda
Gülüşümden sızıyorsun
Acı ile gözyaşı arası..
Ne olur çek ellerini aklımdan desem de
Unutamıyorum işte
Unutamıyorum seni kahrolası..

Atamıyorum üstümden sana aitlerimi
Sözlerimin dili mühürlense de
İnkar bilmiyor bir türlü kalbim
Susturmuyor gözlerimin nedametini...

Yılları eskitse de saçlarım her telinde
Mühletin dolmuyor ömrümün takviminde
Kapanmıyor içimde açtığın yara
Geçmeyen vakitler günümü dar ediyor
Sensiz kalan her an, ölümden daha kara.

Gece uykuyu dolaşsa da yastığıma çökerek
Uyutmuyor bir türlü gizlediğim ağrımı
Gözyaşımla uyanıyor bedbin her rüya
İçimden gitmeyen sebebine ah çekerek...

Ah
Gözlerimin bulut kaçağı
Gittin !
Ellerime bıraktın buz kestiren ocağı
Hüzzamda yaktın
Nihaventde ağlattın aşkı
Yarım kalan bir nağmenin kollarına attın bizi
Şimdi sevdası yitik hangi şarkıda bulurum
Eylül kokan sevgimizi?

21 Aralık 2012

k@lbinin £lind£ k@l£m ols@


Arzu Karadoğan