emsallerin okul yolunda
annelerinin koynunda
bazıları da vurdulu kırdılıı bilgisayar
oyununda
Hayatta seni kırıyor
üşüyorsun yağmur altında
kızarmış yanakların
tomurcuk yüreğinin fecrinde
d a ğ ı l m a l a r
ağla ,ağla küçüğüm


toprakta taze fidansın
esince sert poyrazlar
k ı r ı l ı r s ı n
nafakan sokaklarda
ayakkabı sandığında
hayat hani güzel bir masaldı
yaşayamadığın!
kötü kalpli cüceler ç/aldı
gülümsemelerini
ağla,ağla küçüğüm

.......Çocuklarımızı, yarınımızın güvencesi diye tanımlayıp
onlara gereken sevgiyi ve ilgiyi vermediğimiz veya verenediğimiz
canlarımız nedense olması gereken yerlerde değiller.
......Ya ışıklarda mendil satarlar, ya bir köşe başında ayakkalbı boyarlar.
Kimse sorgulamaz ki; " Bu çocuk burada ne yapıyor, bunun gerçek yeri burası mıdır?" diye.
Ellerine verdilkeri üç beş kuruşla arkalarına bile bakmadan giderler.
.....Aslında bilmezler ki; o çocukların yerinde kendi çocukları da olabilirdi. Acaba o zaman aynı gönül rahatlığı ile
davranabilirler miydi?
......Çocukları gerçek yeri yuvalarıdır, okullarıdır ve oyun alanlarıdır. Birey olarak, aile olarak,
toplum ve devlet olarak onları gerçek yerlerinden ayrı yaşatırsak, yarınlarımızın karanlık
olması kaçınılmazdır.
......Böylesi önemli bir konuyu anlamlı dizelerle dile getiren yürek ve kalem sahibini içtenlikle kutluyor
ve saygılarımla selamlıyorum.
......Sağlıkla ve mutlulukla kalı.