Şiirin Hikayesi

’ Sana dünyadaki tüm mavi bisikletleri alabilseydim çocuk affedermiydin yetimliği yoksulluğu’

’


Uçsuz mavi gök küre kucaklarken
toprak yollara dağılan çocuk çığlıklarını
akşamın gölgeleri büyütüyor söğütün salkım saçak dallarını
kıyıda bir köşede
beklemedesin işten dönmek üzere olan babanı
en fazlada alacağım dediği mavi bisikletini

İsmi’ Hürriyet’ olsun demişti baban gurur gözyaşlarıyla
seni ilk bağrına bastığı zaman

Yoksulluğun ötekileştirilmenin olmadığı
özgür yarınlar yaşaman dı temennisi
elleri öylesine büyüktükü saçlarında gezinirken

sanki koca evren ellerinin içindeydi





Gözlerin yarı kısık mavi bisikletine biniyorsun
yoksul mahallende kaldı arkadaşın ersin
işte düşler sokağında
mutlusun pedalleri çeviriyor çeviriyorsun
ah be hürriyet bebe hayatı düşlerın kadar
bedavamı sandın

nasıl idrak edeceksin ki
üç kuruş fazla paranın bedelini
babanın hayatıyla ödeyeceğini


burası düşler sokağı
hürriyet bebe burada dünya malına tamah eden
anlı şanlı ağa babalara yer yok

burada babalar var oğullarıyla şen gülüşlerle
beyaz bir uçurtmanın kanadına küçük sevinçlerini takan

burada tüfek patlamaları dağıtmıyor sığırcık sürülerini
köpük köpük dalgalı denizler var özgürlüğü çağıran
Beyaz martılar var yüreğine benzeyen

Bütün çocuklar büyüyene kadar beyaz yüreklidir
neden sonra yürekler kararır
gülümsemeyi unuturlar unuttururlar
sen her şeye rağmen yüreğini karartma
gülümsemekten korkma
geleceğin yetimliğe yazılsa da

Gel büyümeyelim
yüreğimde küçülmek erimek isteyen
acıları büyütürken
hadi düşler sokagında
yetimliğimizin alnından öpelim


beyaz nergiz lerle mor sümbülün bahara
merhabasında

kızıl mavi bir tan vaktinde


yoksulluğun korkularından beslenen leş kargalarını
kanatlarından vuralım





bütün çocuklara mavi bisiklet mavi bir hayat
sunalım

.